«Τι να πρωτοθαυμάσει
κανείς; Την δήλωση ότι τα πάντα γίνονται για να σωθεί ο νόμος; Νομίζει ο κύριος
Μπαμπινιώτης ότι τον πίστεψε κανείς; Την ελαφρότητα του χιούμορ των
υφισταμένων; Το πρόβλημα τους είναι ποιος θα βγει στις εκλογές να αναλάβει την
εφαρμογή; Οι θριαμβολογίες των πρυτάνεων που αποτελούν μέλη της νεοσυσταθείσας
επιτροπής προς «διάσωση» του νόμου είναι οι αλαλαγμοί των λύκων που τους
εμπιστεύτηκαν ΞΑΝΑ να φυλάνε τα πρόβατα.
Αυτά αναφέρει μεταξύ άλλων στην επιστολή
παραίτησής του από το Τομεακό Ερευνητικό
Συμβούλιο Κοινωνικών Επιστημών του Εθνικού Συμβουλίου Έρευνας και Τεχνολογίας που υπέβαλε προς την εν λόγω επιτροπή, τον πρόεδρό της και τον υπουργό Παιδείας ο Γιώργος Τσεμπελής, καθηγητής Πολιτικών Επιστημών και κάτοχος της έδρας Anatol Rapoport του πανεπιστημίου του Μίσιγκαν.
Συμβούλιο Κοινωνικών Επιστημών του Εθνικού Συμβουλίου Έρευνας και Τεχνολογίας που υπέβαλε προς την εν λόγω επιτροπή, τον πρόεδρό της και τον υπουργό Παιδείας ο Γιώργος Τσεμπελής, καθηγητής Πολιτικών Επιστημών και κάτοχος της έδρας Anatol Rapoport του πανεπιστημίου του Μίσιγκαν.
«Αντί να βλέπουμε την
πραγματικότητα και να προσπαθούμε να βελτιώσουμε την κατάσταση, χρησιμοποιούμε
διαστρεβλωτικούς φακούς και αλλάζουμε αυτό που βλέπουμε
…ένα Ελληνικό Πανεπιστήμιο συμμετείχε στην κατασκευή ενός ‘δείκτη’ επιστημονικής απήχησης ο οποίος καταμετρά οποιαδήποτε «δημοσίευση» ακόμα και στις ιστοσελίδες του κάθε πανεπιστημιακού, μπλογκς η άλλες δημοσιεύσεις καθώς και τις πιθανές συζητήσεις που ακολουθούν. Με βάση αυτό το «δείκτη», σύμφωνα με δημοσίευμα έγκριτης εφημερίδας τα Ελληνικά Πανεπιστήμια έρχονται τρίτα σε ολόκληρο τον κόσμο, ενώ τα Αμερικάνικα δέκατα!!! Και ποιος νοιάζεται ότι στη βάση των παγκόσμια αποδεκτών δεικτών, βασισμένων σε έγκυρες δημοσιεύσεις καθώς και σε αναφορές στη διεθνή βιβλιογραφία, κανένα Ελληνικό πανεπιστήμιο δεν είναι στα διακόσια πρώτα στον κόσμο;»
… η κατάσταση έγινε αμέσως έκρυθμη, οι Πρυτάνεις εξανέστησαν, δήλωσαν ότι δεν θα εφαρμόσουν το νόμο που καταργεί την αυτοτέλεια των ΑΕΙ.
Πιο στρατηγικές σκέψεις πρυτάνευσαν και συνέστησαν αντί να αναλάβουν οι Πρυτάνεις την αντίσταση, να βοηθήσουν τους φοιτητές να καταργήσουν κάθε έννοια νόμου μέσα στα ΑΕΙ και οι ίδιοι να προσφύγουν στο Συμβούλιο της Επικρατείας για την συνταγματικότητα του νόμου! Για να καταλαβαίνουμε περί τίνος πρόκειται, ΟΛΑ τα Αμερικάνικα πανεπιστήμια (ιδιωτικά ΚΑΙ δημόσια) έχουν μεικτές διοικήσεις από Πανεπιστημιακούς και εξωπανεπιστημιακούς. Το Πανεπιστήμιο της Πολιτείας το Μίσιγκαν όπου εργάζομαι (δημοσιο) είχε την διαπανεπιστημιακή διοίκηση διοριζόμενη από τον Πρύτανη στο παρελθόν, ενώ τώρα εκλέγεται από τους κατοίκους της πολιτείας. Το κάθε πανεπιστήμιο καθορίζει το πως συγκροτείται η διοίκηση του. Ξανά, αντί να βλέπουμε την πραγματικότητα βάλαμε ιδεολογικές παρωπίδες για να αρνηθούμε τι βλέπουμε» .
…ένα Ελληνικό Πανεπιστήμιο συμμετείχε στην κατασκευή ενός ‘δείκτη’ επιστημονικής απήχησης ο οποίος καταμετρά οποιαδήποτε «δημοσίευση» ακόμα και στις ιστοσελίδες του κάθε πανεπιστημιακού, μπλογκς η άλλες δημοσιεύσεις καθώς και τις πιθανές συζητήσεις που ακολουθούν. Με βάση αυτό το «δείκτη», σύμφωνα με δημοσίευμα έγκριτης εφημερίδας τα Ελληνικά Πανεπιστήμια έρχονται τρίτα σε ολόκληρο τον κόσμο, ενώ τα Αμερικάνικα δέκατα!!! Και ποιος νοιάζεται ότι στη βάση των παγκόσμια αποδεκτών δεικτών, βασισμένων σε έγκυρες δημοσιεύσεις καθώς και σε αναφορές στη διεθνή βιβλιογραφία, κανένα Ελληνικό πανεπιστήμιο δεν είναι στα διακόσια πρώτα στον κόσμο;»
… η κατάσταση έγινε αμέσως έκρυθμη, οι Πρυτάνεις εξανέστησαν, δήλωσαν ότι δεν θα εφαρμόσουν το νόμο που καταργεί την αυτοτέλεια των ΑΕΙ.
Πιο στρατηγικές σκέψεις πρυτάνευσαν και συνέστησαν αντί να αναλάβουν οι Πρυτάνεις την αντίσταση, να βοηθήσουν τους φοιτητές να καταργήσουν κάθε έννοια νόμου μέσα στα ΑΕΙ και οι ίδιοι να προσφύγουν στο Συμβούλιο της Επικρατείας για την συνταγματικότητα του νόμου! Για να καταλαβαίνουμε περί τίνος πρόκειται, ΟΛΑ τα Αμερικάνικα πανεπιστήμια (ιδιωτικά ΚΑΙ δημόσια) έχουν μεικτές διοικήσεις από Πανεπιστημιακούς και εξωπανεπιστημιακούς. Το Πανεπιστήμιο της Πολιτείας το Μίσιγκαν όπου εργάζομαι (δημοσιο) είχε την διαπανεπιστημιακή διοίκηση διοριζόμενη από τον Πρύτανη στο παρελθόν, ενώ τώρα εκλέγεται από τους κατοίκους της πολιτείας. Το κάθε πανεπιστήμιο καθορίζει το πως συγκροτείται η διοίκηση του. Ξανά, αντί να βλέπουμε την πραγματικότητα βάλαμε ιδεολογικές παρωπίδες για να αρνηθούμε τι βλέπουμε» .
Νανόπουλος κατά πρυτάνεων εδώ
ΑπάντησηΔιαγραφή"καθηγητής Πολιτικών Επιστημών και κάτοχος της έδρας Anatol Rapoport του πανεπιστημίου του Μίσιγκαν"
ΑπάντησηΔιαγραφήΔηλαδη παρατησε αυτη τη θέση και ηρθε στην Ελλάδα να βοηθήσει την Ελληνική παιδεία και μάλιστα αμισθεί??
ΚΑΛΑ ΝΑ ΠΑΘΕΙ...Ο εξ ιδιου πταισματος ζημιούμενος ου δοκει ζημιούσθαι
Επιζήμια η αναστολή του νόμου για τα ΑΕΙ
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε την επιστολή μας επιθυμούμε να καταστήσουμε απολύτως σαφή την άποψή μας ότι η αναστολή εφαρμογής του νέου νόμου για τα πανεπιστήμια θα είναι ιδιαιτέρως επιζήμια για την πανεπιστημιακή παιδεία, έρευνα και αριστεία στη χώρα μας..... Πλήρες κείμενο
Εμμανουήλ Κριαράς: Ο καθένας μας να ξεπεράσει τον εαυτό του
ΑπάντησηΔιαγραφή"Σήμερα περισσότερο από ποτέ η χώρα χρειάζεται μεταρρυθμίσεις, διότι το σύστημα το οποίο διαβιώσαμε τα τελευταία χρόνια μάς οδήγησε στον πάτο, σε πτώχευση κάθε κοινωνικής και πνευματικής δραστηριότητας. Ιδιαίτερα στο εκπαιδευτικό και το πολιτικό. Αναγκαίο πάνω απ’ όλα είναι να αλλάξουμε νοοτροπία. Οχι μόνο στην πολιτική και τα κόμματα, αλλά σε ατομικό επίπεδο, γιατί όλοι μαζί έχουμε συμβάλει στη δημιουργία αυτού του νεοελληνικού αδιεξόδου"
"Δεν αρκεί μόνο η ελπίδα την οποία, κατά ορισμένους, μεταφέρει στο δίδαγμά του ο Ελύτης. Χρειάζεται σωφροσύνη και νηφαλιότητα. Λιγότερος εγωισμός, υπέρβαση για να εξέλθει από τα δεινά ο τόπος. Εχω εκφράσει και στο παρελθόν πόσο απογοητευμένος νιώθω. Δεν είμαι ειδικός, αλλά ένας σκεπτόμενος άνθρωπος που ζει τον πνευματικό βίο χωρίς να με εγκαταλείψει ποτέ το ενδιαφέρον για τα κοινωνικά και πολιτικά πράγματα. Από νέος υπήρξα σοσιαλιστής και παραμένω. Πιστεύω ότι η σωστή σοσιαλιστική ιδεολογία μπορεί να βοηθήσει τον τόπο να προχωρήσει. Θεωρώ όμως ότι για να εξέλθει η χώρα από την κρίση κοινωνική, πολιτική και πνευματική, χρειάζεται ένα οργανωμένο εκπαιδευτικό σύστημα μέσα σ’ ένα υγιές πολιτικό σύστημα. Αναγκαίο γι’ αυτό είναι να προχωρήσουν οι μεταρρυθμίσεις ..."
πλήρες κείμενο