Πέμπτη 22 Οκτωβρίου 2015

Άντε μετά .... να τολμήσει να μιλήσει ο φοιτητής

Καθηγητής πρώτης βαθμίδας με αφορμή συζήτηση του τομέα για προβλήματα στο πρόγραμμα σπουδών αναφερόταν μεταξύ άλλων σε μαθήματα αιχμής της τεχνολογίας, τα οποία όμως εξακολουθούν να έχουν ακόμη και σήμερα την μορφή που είχαν πριν 35 χρόνια, τότε που είχε την τύχη ο ίδιος να παρακολουθήσει. Χαρακτηριστικό το απόσπασμα που ακολουθεί:    


«Παρατηρείται μια έντονη προσπάθεια του εργαστηρίου *****, η οποία αποτυπώνεται από τις κινήσεις του διευθυντή του, να περάσει στην διδασκαλία μαθημάτων λογισμικού. Αυτό από μόνο του πιθανόν να μην ήταν κατακριτέο  αν το εργαστήριο αυτό
α) διέθετε ένα τουλάχιστο μέλος ΔΕΠ στο γνωστικό αντικείμενο του Λογισμικού,
β) είχε φροντίσει να αναβαθμίσει τα 2 μαθήματα μικροεπεξεργαστών που έχουν ακόμη την μορφή που
τους έδωσε ο κ. *****  όταν ήρθε από την Αμερική και τα οποία είχα τη τύχη να παρακολουθήσω τότε, 35 χρόνια πριν. Σίγουρα ανάλογες περιπτώσεις σαν και αυτές είχε στο μυαλό του ο Κωνσταντίνος Δασκαλάκης όταν έλεγε «Διδάσκουν τα ίδια και τα ίδια εδώ και τριάντα χρόνια, λες και δεν έχουν καμιά επαφή με όσα γίνονται στο εξωτερικό." (εδώ), και
γ) δεν είχε αντιταχθεί τόσα χρόνια στις προτάσεις μου για νέες θέσεις μελών ΔΕΠ στην περιοχή του λογισμικού και των ενσωματωμένων συστημάτων και δεν έβαζε ως πρώτη προτεραιότητα θέσεις στην περιοχή της επιστήμης των υλικών. (ενδεικτική η ημερήσια διάταξη Συνέλευσης Τμήματος 8/7-7-2014 και το σχετικό μήνυμα μου με τίτλο «ο  στρατηγικός σχεδιασμός του Τμήματος» –συνημμένο 1).»


Οι αναφορές θεωρήθηκαν "προσωπική επίθεση" (αποτελεσματική πρακτική) και ο συνάδελφος καταδικάστηκε. Εσείς θέλετε συζήτηση επί της ουσίας των παρατηρήσεων;
«Ο Τομέας ομόφωνα καταδικάζει την δημοσιοποίηση ανερμάτιστων σχολίων συναδέλφων
σχετικά με μαθήματα του Τομέα που έχουν ιστορικά αποδειχθεί από τους βασικούς πυλώνες
του προγράμματος σπουδών του Τμήματος. Ιδιαίτερα όταν αυτή εμπλέκεται με προσωπικές
επιθέσεις, και μάλιστα συκοφαντικά, σε συναδέλφους που έχουν τιμήσει την Διδακτική και
Διοικητική διαδικασία του Τμήματος και του Πανεπιστημίου.»
και συνεχίζει περιγράφοντας το επίπεδο λειτουργίας του
«Προτάσεις που αφορούν στη βελτίωση των μαθημάτων και της Διδακτικής διαδικασίας (…)  ενθαρρύνονται και ζυμώνονται  σε μια διαρκή διαδικασία προόδου, εκσυγχρονισμού και βελτιστοποίησης (…)»  



Τώρα πως μέσα από μια «διαρκή διαδικασία προόδου, εκσυγχρονισμού και βελτιστοποίησης» καταφέρνει ένα μάθημα να μένει στην μορφή που είχε πριν 35 χρόνια αυτό είναι μια άλλη ιστορία.


Μάταια ο συνάδελφος αναζητά την συμβουλή τους για το πώς να χειριστεί το θέμα μετά την καταδίκη του (εδώ). Πάμε για τα 40!

ΥΓ 
Η αναφορά αφορά τον απλό φοιτητή και όχι τους συνδικαλιστές οι οποίοι και δεν ασχολούνται με θέματα εκπαιδευτικής διαδικασίας.

2 σχόλια:

  1. Αφορμή για το μήνυμα αυτό ήταν η χθεσινή συζήτηση στην αίθουσα διδασκαλίας με τους φοιτητές οι οποίοι με ρωτούσαν πως μπορούν να προστατευθούν από την αυθαιρεσία των καθηγητών.
    «Δεν μπορείτε» τους απάντησα. Γιατί δεν υπάρχει ούτε καν κουτί παραπόνων. Πριν μερικές μέρες άκουσα από τα τοπικά μέσα ενημέρωσης πως το ΣΔΟΕ επέβαλε πρόστιμο 500 ευρώ σε καταστήματα στην Πάτρα γιατί δεν είχαν κουτί παραπόνων. Και σκέφτηκα «δεν έρχονται στο Πανεπιστήμιο!»
    Στο εστιατόριο και στο συνεργείο τουλάχιστο δεν έχει κουτί παραπόνων αλλά δεν σε αναγκάζει κανείς να ξαναπάς αν δεν μείνεις ευχαριστημένος από τις υπηρεσίες. «Αν διεκδικήσω το δίκαιο μου κ. καθηγητά δεν πρόκειται να περάσω το μάθημα»

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Απόσπασμα από μήνυμα συναδέλφου (30 Oct 2017) για τον Τρόπο λειτουργίας του Τομέα
    "Θα ήθελα να σας κοινοποιήσω την επιστολή παραίτησης μου από την υποψηφιότητα που είχα καταθέσει για τη θέση του διευθυντή του Τομέα ΗΥ.

    Ο τωρινός διευθυντής του Τομέα ΗΥ, υπηρετούσε σε αυτή τη θέση πριν ακόμη γεννηθούν οι πρωτοετείς μας. Και το κάνει ανελειπώς έκτοτε. Συνεπής με αυτή την πορεία, υπέβαλε εκ νέου υποψηφιότητα, για να υλοποιήσει κάποιο "όραμά" του, όπως μάς γνωστοποίησε.

    Δεδομένου ότι υποστηρίζεται από ένα μπλοκ εργαστηρίων που έχουν απόλυτη πλειοψηφία στον Τομέα μας, δεν έχει νόημα να επιμείνω στη δική μου υποψηφιότητα, παρά το ότι είχα ειλικρινά την διάθεση να υπηρετήσω τον Τομέα και το Τμήμα.

    Πιστεύω ότι θα πρέπει να μάς προβληματίσει αν οι διαδοχικές κρίσεις που βιώνει το Τμήμα μας σχετίζονται σε κάποιο βαθμό και με την αδυναμία του να ανανεώσει την ηγεσία του.""
    και συνεχίζει με προτάσεις για την αντιμετώπιση των προβλημάτων
    "(α) Ισόρροπη ανάπτυξη των εργαστηρίων και των περιοχών που θεραπεύει ο Τομέας μας, όχι ένα εργαστήριο με 1 άτομο και ένα με 10 που ζητάει συνεχώς νέο προσωπικό.

    (β) Λογοδοσία και διαφάνεια στη διοίκηση του Τομέα. Πότε είδαμε πρακτικό μιας συνεδρίας μας; Πότε μάθαμε με βάση ποια στοιχεία γίνεται η κατανομή του προϋπολογισμού, πότε έγινε απολογισμός; πότε τέθηκαν στόχοι;

    (γ) Ουσιαστική συζήτηση για το πρόγραμμα σπουδών. Πότε είδαμε απολογιστικά ή προγραμματιστικά τι κάνουμε ως τομέας στα μαθήματα; Πότε είδαμε γιατί σε κάποια μαθήματα αδυνατούμε να κάνουμε εργαστήρια; Πώς μπορούμε να διορθώσουμε κάτι που μπορεί να μην πηγαίνει καλά; Πότε συζητήσαμε για τους διδακτικούς στόχους;

    (δ) Και εσείς όπως και το εργαστήριο Ηλεκτρονικών Εφαρμογών που σας στηρίζει να μάς εξηγήσετε ποιος είναι ο ιδιαίτερος λόγος που πρέπει να αποκλείονται κάποια εργαστήρια και κάποια άτομα από τη διοίκηση του Τομέα και του Τμήματος; Τι φοβάστε; "

    ΑπάντησηΔιαγραφή